Ukryte węglowodany

Jeśli nastąpił nawrót napadów, a stężenie ketonów w moczu jest za małe być może trafiliśmy na ukryte węglowodany, lub nie dopilnowaliśmy miar posiłków. Poniższe rady pomogą Ci się ustrzec takiej sytuacji:

• Przeanalizuj, czy właściwie ważysz produkty spożywcze. Być może popełniasz błąd – np. ważysz warzywa przed ugotowaniem, a w przepisie podana jest waga po ugotowaniu. Ważne jest również to, by nie odmierzać posiłków na oko, bazując na tym, że odmierzaliśmy je już wiele razy, może to wprowadzić wiele błędów.
• Warto sprawdzić, czy inni członkowie rodziny nie dokarmiają naszego małego pacjenta. Być może np. babcia „ z dobrego serca” daje dziecku małe przekąski.
• Często zdarza się też tak, że dzieci nie rozumieją jak ważne jest, by dieta ketogenna była ściśle przestrzegana i wykorzystując nieuwagę rodziców podjadają. Warto zamienić się w detektywa i to sprawdzić oraz porozmawiać z dzieckiem. 
• Węglowodany mogą znajdować się w kosmetykach: tu szczególnie chodzi o nastolatki używające np. błyszczyki, pomadki.
• Sprawdź, czy pasta do zębów na pewno nie zawiera cukru.
• Przeanalizuj, czy zbyt niski poziom ketonów w moczu nie wynika z zbyt dużej ilości przyjętych płynów.
• Być może dziecko przyjmuje lek, który nie powinien być stosowany podczas diety ketogennej.
• Również choroba, brak snu, czy stresująca sytuacja np. w szkole może zmienić zawartość ketonów w organizmie dziecka. Przeanalizuj, czy to nie jest przyczyną.

Jeśli powyższe powody zmniejszenia stężenia ketonów w organizmie zostały wykluczone skonsultuj się z dietetykiem, bądź lekarzem. Być może należy zmienić proporcję ketogeniczną, bądź liczbę kalorii w diecie. U niektórych pacjentów zaleca się również okresowe głodówki w celu wzmocnienia przeciwdrgawkowego działania diety, jednak można to zrobić tylko pod opieką lekarza, lub dietetyka.

Bibliografia:

1. Magdalena Dudzińska, Dieta Ketogenna, Warszawa 2015 ,PZWL,
2. Monika Jaromin, Dieta ketogenna w leczeniu padaczki, Lublin 2016, Poradnik, Wyd. Czelej Sp. Z.o.o.,